Έχω ξαναγράψει για τον
Γιώργο Μενέλαο Μαρίνο(
http://diskoryxeion.blogspot.com/2009/11/blog-post_6132.html), τον έλληνα folkist που έκανε καριέρα στη Δανία στα τέλη του ’60 και στα πρώτα χρόνια του ’70, αλλά και στην Ελλάδα λίγο αργότερα. Γεννημένος στην Αθήνα το 1936, θα βρεθεί στα 30 του – πάνω στο ξέσπασμα δηλαδή της folk συνείδησης – στη σκανδιναυική χώρα, για να εμπλακεί, αμέσως σχεδόν με τα τραγουδιστικά πράγματα. Η έλευση της χούντας στην Ελλάδα, τον Απρίλιο του ’67, που βοήθησε, ως γνωστόν, στη ριζοσπαστικοποίηση των Ελλήνων του εξωτερικού, κάνοντάς τους περισσότερο συμπαθείς στις τάξεις των Ευρωπαίων διανοουμένων, συνέτεινε και στην απορρόφηση του Γιώργου Μαρίνου από το τοπικό προοδευτικό κύκλωμα. Τον Ιούλιο του ’69 τα πρώτα του τραγούδια θα μεταδοθούν από το δανικό ραδιόφωνο, ενώ, την επόμενη χρονιά, αυτά ακριβώς τα τραγούδια θα δισκογραφηθούν κιόλας για λογαριασμό της
Sonet.
Πρόκειται για το άλμπουμ
“Red Moon (Κόκκινο Φεγγάρι)”[SNTF 617]. Μουσική και στίχοι: Γιώργος Μαρίνος. Ερμηνεία:
Trille· με τη δανή τραγουδίστρια ν’ αποδίδει στην ελληνική γλώσσα. Η τραγουδοποιία του Μαρίνου είναι ολίξον «άξεστη», έχει όμως τη δύναμη του ειλικρινούς βιωματικού λόγου και την ισχυρή παρακαταθήκη του «θεοδωρακικού» μέλους. Τραγούδια «άτεχνα», σκληρά, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει το
“Kiafto tha perasi”, το οποίο ο... Γιώργος Μενέλαος Μαρίνος θα συμπεριλάβει, με άλλο τίτλο, και στο καλύτερό του άλμπουμ, το ελληνικό «Η Μαμά Ελλάδα»